Bu yazı, Book of Clans ve 20th edition gibi kitaplardan alınan bilgiler içerir. Burada yazılanların tamamı, VtM'in resmi kitaplarından edinilen bilgilerden derlenmiştir.
"Fransız Devrimi’nde, Paris’in sokaklarında Brujah kanı aktı.
Endüstri Devrimi’nde, fabrikaların gürültüsü Brujah’ın öfkesiyle yankılandı.
1968’de, barikatların ardında Brujahlar vardı."
Book of Clans
Brujah
Genel Tanım
Bazıları, Brujah’ın Kabil’in lanetinden doğan en tutkulu, en inatçı, en öfkeli soy olduğunu söyler.
Diğerleri ise Brujah’ın başkaldırının ve ideallerin ete kemiğe bürünmüş hâli olduğunu iddia eder.
Gerçek, ikisi de olabilir. Brujah yalnızca yumrukla değil, fikirle de savaşır.
Brujah, büyük hayaller kurabilmenin, değişimde huzuru bulabilmenin ve özgürlüğe inananların yoludur. Tarihin hemen her döneminde ona yön veren en etkili muhalefet rolünü üstlenmişlerdir. Adalet tek yargıdır ve haksızlığa tahammül imkânı neredeyse imkânsızdır. Brujahlar için prensler yoktur; devletler sadece ahmakların inandığı kocaman bir yalandan ibarettir. Onlar için lider, o an kim konuşuyorsa odur.
Direnişçi ruhları insanların tarihlerini biçimlendirir. Fikirleri, vampir dünyasındaki kutuplaşmaların temellerini atar. Bazen elinde pankartlarla yürüyüşlerin en önünden bağıran ve salonları bir devrim örgütlenmesine dönüştüren üniversite akademisyenidirler. Bazense, kapkaççının birini tanınmaz hâle getirene kadar döven bir sokak kahramanı. Yine de içlerinde sönmeyen kör bir ateş vardır. İçinde bulunulan yozlaşmış düzen, tiksinçliğin ta kendisidir.
Sabbat onlar için ruhunu şeytana satan cahil hizmetkârlardır.
Camarilla’yı, “arada itekledikçe doğru yola sokabildikleri” bir yolsuzluk meclisi olarak görürler.
Adaletsizlik karşısında önce yumruklarını çekerler; sorularını sonrasında — belki — sorarlar.
Günümüzde Camarilla’nın bir katılımcısı olarak görülseler de, ancak bir cahil bunun samimiyetine inanabilir.
Kucaklama üzerine düşünmezler. Bazen devrimci ruhlu bir insanı hedef alırlar, bazen de düşman gördükleri muhafazakâr bir kesimi sırf durdurabilmek için vampire dönüştürürler. Neyi neden yaptıklarının çok bir önemi de yoktur belki. Canları istemiştir, yapmışlardır bazen.
Brujah İçi Ayrılıklar
Brujahların kendi aralarında da gruplara ayrıldığı iyi bilinir ve bu gruplar bazen kendi aralarında kavga ederler. Bunlar temelde İdealistler, Sokak Savaşçıları, Tekno-anarşistler ve Eski Muhafızlar olarak dörde ayrılabilir.
İdealistler: Felsefenin, adaletin ve değişimin savunucusu rolünü üstlenmişlerdir.
İdealistler gerektiğinde eyleme geçmekte veya başkalarını eyleme geçirmeye yönelik kışkırtmakta iyidirler.
Sokak Savaşçıları: Sokak savaşçıları için küçük başarılar da yeterlidir.
Düşünmeden eyleme geçerler.
Adaletsizliğe tahammülleri sıfıra yakındır.
Tekno-anarşistler: Dijital dünyayı devrimin yeni alanı sayarlar.
Eski Muhafızlar: Kartaca ruhunu korumaya çalışırlar.
Brujahların bir araya gelmeleri hep kendi içlerinde ortaya çıkan kavgalarla sonlanır. Her toplantıda mutlaka birilerinin ağzı burnu yarılır. Ama bu sizi yanıltmasın; birbirlerine dargınlıkları uzun sürmez. Bugün avrat bacı dinlemeden birbirine küfreden iki Brujah’ın, hemen ertesi gün bir barda birbirleriyle kucaklaşıp eğlendikleri görülebilir. Brujahlar, hızlı bir şekilde birbirlerini tetikleyebilmeleriyle bilinir. Konu yeterince önemli bir konuysa, bir telefon çağrısına bakar. Ördek yavrusu gibi salmalanmış duran iç yapıları, bir anda devasa sayılarda bir örgütlenmeye dönüşebilir.
Eğer aşkı yaşayabilecek vampirler varsa, bunlar Brujah’lardır. En az diğerlerinde olduğu kadar sapkın, saplantılı ve tehlikelidir onlarınki de. Öfkeli kimlikleri, her gün bir kavgayı doğurur. Ama onlar için en güzel olan şey, yasak olandır. Aşk, sırf diğerlerinden farklı olabileceklerini kanıtlamak için aşktır...
Zayıflık
Brujah’ların en büyük zayıflığı öfkeleridir. Her vampir biraz öfkelidir; hepsi arada Frenzy’ye girebilir, ama onlarınki bambaşka bir seviyededir. Bu derin öfkenin hepsinde var olması, Antediluvian Brujah’ın ölümüne yorulur. Kimisi, bunu Troile’in ihanetinin bir sonucu olarak görür. Bugün Brujah klanının kanının Troile’den geldiğine ve Brujah’ın başka bir childe’ı olmadığına inanılmasının sebebi de budur. Troile, Antediluvian Brujah’ı diablerize ettiği anda, Antediluvian Brujah’ın bir parçası sonsuza kadar ona geçmiş; bu ihanetin öfkesiyle tüm yeni nesillerde de devam etmiştir.
Brujah’lar asi kimlikleri ve öfkeleriyle bilinirken, Antediluvian Brujah’ın başka çocukları da olduğuna ve kendilerinin bu soydan geldiklerine inanan True Brujah’larda böyle bir özellik görünmemektedir.
Tarihçe ve Kadim Sırlar
Brujah’ın tarihi, M.Ö. 10.000 yılına, ilk insan şehri olarak bilinen Enoch’a dayanır. Bu dönemlere ait güvenilir kayıtlar eksiktir; adlar, tarihler ve motivasyonlar hakkında çelişkili anlatılar vardır. İlk vampir Kabil’in, Enoch’u kurduktan sonra Büyük Tufan ile şehri terk ettiği söylenir. Şehri, onun çocukları ve torunları yeniden inşa eder; fakat bu iki kuşak arasında çıkan çatışmalar sonucunda şehir bir kere daha çöker. Bu çatışmaların sebebi hâlâ bir sır konusudur ve vampir dünyasında büyük bir muammadır. Kimisi bunu üçüncü neslin güç arzusuna ve insanlıklarını tamamen yitirmelerine yorarken, kimileri ise ikinci nesil vampirlerin çocuklarıyla olan güç farkının muazzamlığına değinerek bunun imkânsız olduğunu düşünür.
Brujah klanının kurucusu olarak anılan Antediluvian Brujah’ın, bu çatışmalar sırasında öldüğü söylenir. Diablerie ve cinayet iddiaları, Brujah ile Ventrue arasındaki eski düşmanlığın kökeni olarak anlatılır; ancak ayrıntılar efsanelere göre farklılık gösterir.
Kimisi, Brujah’ın kendi oğlu Troile tarafından diablerize edildiğini anlatır. Kimileri ise Brujah’ın Ventrue Antediluvian tarafından öldürüldüğünü, Troile’in ise Brujah’ın mirasını devam ettirmek için onu diablerize ettiğini söyler. Bazı kadim Ventrue günlüklerindeyse Troile bir kadın olarak anlatılır ve Brujah’ın tek aşkı olduğu söylenir - ki Antediluvian Brujah'ın da cinsiyetinin kadın olabileceğini söyleyen metinler de vardır. Bu yazılara göre, Brujah, duygularını ifade edemeyen bir vampirdir; bu yüzden Troile’e olan hislerini anlamlandıramaz veya anlatamaz.
Troile ve Brujah'ın aynı kişi olduğunu söyleyenler, ve Brujah'ın ölmediğine inananlar da vardır. Böyle bir aşk gerçekten var mıdır? Antediluvian Brujah kendini tarihten bilerek koparmış ve hiç ölmemiş midir? Hakikat her neyse; tarih, yazarların çıkarlarınca her dönemde yeniden kaleme alındığı sürece, sadece çarpıtılarak kaybolabilir.
Carthage (Kartaca) ve Anarşların Oluşumu
Brujah klanının ataları bir zamanlar filozof-krallar olarak anılırdı. Fakat zamanın ağırlığı, onların bilgeliğini ateşe dönüştürdü. O ateş, M.Ö. 9. yüzyılda Kartaca’da parladı — bir umut şehri; vampirlerin ve insanların bir arada yaşadığı bir ütopya. Ve sonra o ateş, yıkımı getirdi.
Kartaca, Brujah’lar için gerçekleşen en güzel hayaldi. Vampirlerin insanlarla birlikte yaşayabileceğini, korku olmadan, kanla değil fikirle hükmedebileceğini gösteren bir deneydi. Kurucusu, Brujah klanının en büyüklerinden biri olan Troile idi — hayali özgür bir dünya kurmaktı. Masquerade uygulanmıyor, insanlar vampirlerin varlığını biliyor ve birlikte yaşıyorlardı. Brujah’lar burada idealist felsefelerini hayata geçirmişti. Bilim, sanat, felsefe ve özgürlük ön plandaydı. Bazı kaynaklar Kartaca’yı “Üçüncü Şehir” olarak tanımlar.
Ama Kabil’in çocukları arasında özgürlük her zaman bir tehdit olmuştur. Roma’nın yükselişiyle birlikte Kartaca bir tehdit olarak görülmeye başlandı. Camarilla’nın ataları olan vampirler — özellikle Ventrue ve Malkavianlar — Kartaca’nın açık vampir toplumunu tehlikeli buldu. Tam da bu sıralarda, Kartaca’da kan kurbanları ve insan fedalarının yaygın olduğuna dair propagandalar yükseldi. Bazı Brujah'lar bunun, Brujah’ların idealizmini gölgelemesi için Camarilla tarafından propaganda amacıyla kullanılan bir yalan olduğunu iddia eder. Bazıları ise bunun sapkın gruplarca uygulandığını ve kendileriyle ilgisi olmadığını düşünür. Bilinen bir gerçek varsa şudur ki: Kartaca fikri Toreadorlar tarafından kıskanılıyor ve Ventruelar tarafından korkuluyordu.
Onlar için Kartaca bir sapkınlıktı. “Kandaşlar ve ölümlüler aynı masada oturamaz,” dediler.
Kartaca, MÖ 264 ve 146 yılları arasında süregelen Üç Pön Savaşı ile Roma’nın çizmeleri altında ezildi. Kimi Brujah Malkavianların deliliğini, kimi Ventrue’nun hırsını, kimi de kendi içlerindeki korkakları suçlar. Ama tek bir gerçek vardı: Kartaca düştüğünde, Brujah’ın kalbi kırıldı. İşte bu kalp kırıklığı, sadece Brujah’ı değil, vampirlerin tüm tarihçesini şekillendirmiştir.
Katolik Engizisyonu ve Anarşist Direnişin Kıvılcımı
Roma dönemi ve karanlık çağlar, Brujah için sürekli sıkıntılı bir dönem olmuştur. Klanın canlanma girişimleri sınırlı kaldı. Bu esnalarda, Kilise vampirlerin varlığını keşfetti ve vampirleri hedef alan trajik bir soykırım sahneledi. Ve bunda öylesine başarılı oldular ki, yaşlı vampirler daha genç olanları ölüme göndererek Katolik Engizisyonu’nu soylarının tükendiğine inandırma çabasına girdiler.
Kartaca’nın çöküşü ile Orta Çağ arasındaki dönemde, Brujah filozof kimliğini tamamen kaybetmişti. Kaybedilen özgürlüğün yerini alan nefretleri, onları diğer vampir klanlarına kıyasla daha cesur bir yola itti. Bu korkutucu dönemde kimi vampirler saklanmak, kimileri büyüklerinin sözünü dinleyerek intihar askeri rolünü oynamak zorundayken; Brujah savaşmayı tercih etti. Ortaya yeni bir fikir attılar: “Onları dinlemek zorunda değilsiniz!”
Ve işte bu dört kelime, tüm vampir tarihini kimsenin öngöremediği devasa bir iç savaşın içine sürükledi. Brujah'la için hiç kimse, kanı yüzünden zincire vurulmamalıydı. Böylece ilk Anarşlar ortaya çıktı. Bu başkaldırış yalnızca Ventrue’nun tahtına karşı değil; tüm sisteme yönelikti. Ama bedelini tüm vampir dünyası ödedi: yüzyıllar süren iç savaşlar, yanan saraylar, yıkılan Elysium’lar... Bu dönem, pek çok yaşlı vampiri korkudan torpora çekilmeye iterken pek çoğunun katledildiği, kanlı bir dönemdi.
Bu akımı Brujah yönetse de, Tzimisce ve Lasombra gibi klanların gençleri de isyana katıldılar. Her iki klan da kendi klan liderlerini diablerize etti. Bu da yetmedi; Tzimisce’ler, kan bağını ortadan kaldıran bir ritüeli herkesle paylaşmaya karar verdi. Bu, vampirleri kölelikten kurtardı ama onları anarşik harekete mutlak biçimde bağımlı hale getirdi. Başta yaşlı nesillere karşı başlayan haklı isyan, kısa sürede yaşlıları diablerize edip güç kazanmanın mayhoş sarhoşluğuna dönüştü ve amacından saptı. Assamite’ler ise yardım etme bahanesiyle Brujah’lardan geleneksel vampirlerle ilgili bilgiler alıp yaşlıların kanlarını topladılar.
Sonunda çoğu Anarş, Vaulderie ritüeline ve elder kanının tadına bağımlı hale geldi. Böylece, Brujah’ın bu asil fikrinin küllerinden Sabbat kabusu doğdu. Bugün Ventrue, diğer kandaşların Brujah’a asla kulak asmaması gerektiğinin örneği olarak Sabbat’ı gösterir.
Sadık Muhalefet Dönemi
Anarş isyanı Brujah’lar için önemli bir hayalin savaşıydı belki, ama bu hayal zaman içinde yorgun düştü. Sistemi içten değiştirebileceğine inananlar Camarilla’ya katıldı. Kimi Brujah bağımsız kalmayı tercih ederken, kimisi de Sabbat’a sığındı. Camarilla, bu “itaatkâr Brujah”ları memnuniyetle karşıladı ama hiçbir zaman güvenmedi. Bu dönemde Brujah’lar, Camarilla’da bir sadık muhalefet rolü üstlendiler.
Yine de Brujah’ın isyanı, biçim değiştirse de hiç sönmedi. Sanayi Devrimi, Fransız İhtilali gibi insanlık tarihinin büyük isyanları, Brujah’ların hiç sönmeyen ateşlerinin; doğalarına işlemiş riyakarlıklarının yansımasıdır. Bu olaylar, onlar için devrim ateşini canlı tutmak adına yalnızca birer bahanedir.
Anarş Özgür Devletleri (The Anarch Free States)
Özgür Devletler, 1944 yılında ortaya çıktı. Brujahlar tarafından dalkavuk bir Toreador budalası olarak görülen Los Angeles Prensi, Jeremy MacNeil adındaki bir Brujah’ın, Prens’in uşaklarının bir grup Caitiff’e uyguladığı zulmün ardından adalet arayışına girmesini suç sayarak, ağır şekilde dövülmesini emretti.
Don Sebastien, bu eylemiyle iki ölümcül hata yaptı. İlk olarak, Sebastien’in dövdürttüğü MacNeil, yeni kucaklanmış bir vampir değil, savaş görmüş 400 yaşında bir elder’dı. İkinci olarak, büyük bir şehrin Prensi olmasına rağmen Sebastien, Camarilla geleneklerinden şaşırtıcı derecede bihaberdi ve bir anarşist lidere karşı sebepsiz yere devlet destekli şiddet uygulamanın Thorn Antlaşması’nı ihlal ettiğini fark edemedi. Böylece L.A.’deki anarşistlere, Anarşist İsyanı’nın sona ermesinden bu yana görülmemiş ölçüde şiddetli bir karşılık verme bahanesi sunmuş oldu.
MacNeil, söz konusu antlaşmanın detaylarına Sebastien’den çok daha hâkimdi ve L.A. anarşistlerinin artık Camarilla ile savaş halinde olduğunu ilan etti. Sadece savaş ilan etmekle kalmadı, bunu yeni bir özgürleşme ve yapılanma planına dönüştürdü. Sebastien ve L.A. Camarilla’sının çoğuna kıyasla, MacNeil savaş konusunda oldukça yetenekliydi. Bir ay içinde L.A., Sovyetler Birliği dışında dünyanın gördüğü ilk gerçek anarşist şehir haline geldi. Altı ay içinde Güney Kaliforniya’nın büyük kısmı anarşistlerin kontrolüne geçti ve savaş sonrası kaosla boğuşan Camarilla buna müdahale edemedi.
Ne yazık ki, anarşistler açısından Jeremy MacNeil, Brujah klanının sadece iyi değil, kötü yönlerini de temsil ediyordu. Anarşizme bağlı idealist bir hayalperest olan MacNeil, Özgür Devletler’in doğrudan kontrolünü ele geçirmeyi reddettiği gibi, klan içinden ya da dışından başka birinin bunu yapmasını da engelleyecek adımlar attı. Sonuç olarak, tüm kandaşların eşit şekilde güç paylaştığı Yeni Kartaca hayali gerçekleşemedi. Bunun yerine, gayriresmî vampir çetelerinin ellerinde tutabildikleri kadar toprağı sahiplendiği, silahsızlandırılmış bir ara bölge ortaya çıktı.
MacNeil, Masquerade’i korumak ve karşı devrime karşı şehri savunmak için kalıcı Brujah komiteleri kurdu; ancak bunun ötesinde kalan tüm vampir yönetimi konularında her sınavda sınıfta kaldı.
Yine de, hâlâ orada. Her şeye rağmen MacNeil ve Brujah müttefikleri (Foccart, Attucks ve García gibi isimler) Özgür Devletler projesini ayakta tutmayı başardı; Camarilla’ya, Sabbat’a, Setitlere ve iç savaşlara karşı savundular.